Powiat nowodworski. Sezon na jagody w pełni. Uwaga! Oprócz pysznych owoców z lasu można przynieść... bąblowicę

Bąblowica wielojamowa jest bardzo groźną i ciężką do wykrycia chorobą, której przyczyną jest tasiemiec bąblowcowy. Można się zarazić właśnie poprzez jedzenie niemytych jagód. - Bąblowica to choroba odzwierzęca. Jest niebezpieczna, a jej przebieg jest podstępny - tłumaczy Tomasz Bojar-Fijałkowski, dyrektor Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Nowym Dworze Gdańskim.

- Bąblowica przez długi okres od zarażenia nie daje żadnych objawów bądź daje takie, które są niecharakterystyczne. Sprawia to, że diagnoza jest stawiana dopiero wtedy, kiedy choroba ma już znaczny stopień zaawansowania. Opóźnia to zastosowanie prawidłowego leczenia, a tym samym zmniejsza szanse pacjenta na wyzdrowienie - dodaje nasz rozmówca.

Bąblowica (echinokokoza) to odzwierzęca choroba pasożytnicza, którą wywołuje niebezpieczny tasiemiec - bąblowiec. U ludzi bąblowicę wywołuje postać larwalna tasiemca bąblowcowego. Postać dojrzała tasiemca znajduje się w jelicie cienkim psów, który zaraża się, zjadając mięso lub odpady mięsne od zwierząt, będących żywicielami pośrednimi tego pasożyta. Człowiek zaraża się pasożytem, spożywając produkty spożywcze, które miały kontakt z ziemią, a dokładniej mówiąc z odchodami np. psów - wyjaśnia dyrektor nowodworskiego Sanepidu.
Jak uniknąć zakażenia bąblowicą? - Aby uniknąć zachorowania, należy przestrzegać podstawowych zasad higieny - ważne jest mycie rąk przed posiłkiem, a także dokładne mycie wszystkich warzyw i owoców przed spożyciem - wyjaśnia Tomasz Bojar-Fijałkowski.

Bąblowica to groźna choroba, która nie daje charakterystycznych objawów, ale dolegliwości takie jak bóle w prawym podżebrzu, bóle głowy, czy żółtaczka oraz wymioty powinny być bodźcem do wizyty u lekarza. Jeżeli chory miał kontakt z odchodami psa, należy zgłosić to lekarzowi, który wykona odpowiednią diagnostykę.
Pierwszy przypadek choroby w Polsce (woj. pomorskie) wykryto u lisów w 1994 roku. W naszym kraju choroba ta występuje jednak stosunkowo rzadko. Notuje się ok. 40 zachorowań rocznie.